دیوانگان عاشق

کامپیوترو روشن میکنی صبر می کنی ویندوز بالا بیاد یه قلوب از چاییتو میخوری کلیک می کنی رو مای کامپیوتر میری تو درایو E... . یه سیگار روشن می کنی . میری تو مای پیکچر. یه پک سنگین. دنبال یه فایل قدیمی می گردی. یه پک سنگین دیگه. پیداش می کنی ، بازش می کنی. یه پک دیگه. عکسا رو نگاه می کنی یه لبخند میزنی به خاطراتی که زنده شدن و دارن جلوت راه میرن میرسی به یه عکس . . . این عکس یه اشکالی داره. یه پکــ سنگین . . نه دو تا پکــ سنگیـــن . نمی خوای قبول کنی جای یکی تو زندگیت خالیه " دقیقا همونی که توی عکس خودشو چسبونده بهت " محو عکسی کم کم داغی سیگار دستتو میسوزونه به خودت میای سیگارو تو جاسیگاری خاموش می کنی الان همین حسو دارم

اثراستادشیرچی توهمه رازجهان ریخته درچشم سیاهت من همه محوتماشای نگاهت

عروسک خیمه شب بازی ات آن روز شکست! همان روز که خواستی دوست داشتنش را با رفتـن ثابت کند ، حرکتی که دیگر در توانش نبود! اصرار به اثبات کرد و شکست ! مرگش را که باور کردی، رها شد در گردباد. مشق شـب هــر روز او، تکرار می کرد : یاد من باشد دنیا بسان مادری ست. به جگرگوشه های آن هــرگز دل مبنــد! کافیست بداند دلبستــگی ات را، وابستــگی ات را ، همان از تـو گرفته خــواهد شذ ... الفبای دل کنــدنی یــاد گرفت، پــرواز ، پــریدن و اوج گرفتنی، تمام اینها را که آموخت به کــلاغ بودنت خندید! از آن روز به آسانی دل می کند از همه چیز و همه کس! هم وزن شده بود با تمام قاصدک های جهان. دیگر در اسارت آدم ها نبود. از این شاخه به آن شاخه می پرید و اوج می گرفت بر بلندای هفت آسمان. چه خــوب دل کندن را یاد گرفته بود. و فقط رهـــایی را شرط اثبـات عشق می دانست.

انگار باهم غریبه ایم خوبی ما دشمنیه.......... کاش منو تو میفهمیدیم "اومدنی" "رفتنیه".....

مرد من نبودم که تنهایت گذشتم و تو رفتیی...

در اغوشم بكش، جوري كه نفهمم تفاوت خودت با خودم را! يا ندانم اين تويي يا من؟؟؟

چه ساده بودیم... و ساده تر از ما  /من  

   

یه روز تو زندگیم بودی ، همین جا ، رو به روم بودی ، اما آرزوم نبودی فکر می کردم از آسمون ، باید بیاد یه روزی اون ، تا آرزوم بشه تموم یه اشتباهی کردمو ، دل تو رو شکستمو ، نمی بخشم خودمو حالا پشیمون شدمو ، می خوام تو باشی پیشمو ، حق داری که نبخشیم شرمندتم که ستاره داشتمو ، دنبال اون می گشتمو شاکی از این بودم که من ، ستاره ای ندارم ستاره بود تو مشتمو ، تکیه می داد به پشتمو احساسشو می کشتمو احساستو می کشتم شرمندتم که ستاره داشتمو ، دنبال اون می گشتمو شاکی از این بودم که من ، ستاره ای ندارم ستاره بود تو مشتمو ، تکیه می داد به پشتمو احساسشو می کشتمو احساستو می کشتم